ساختار فولادی ساختاری است که عمدتا از مواد فولادی تشکیل شده و یکی از انواع اصلی ساختمان های ساختمانی است. این ساختار عمدتا از تیرهای فولادی، ستون های فولادی، توری های فولادی و دیگر قطعات ساخته شده از صفحات فولادی و فولادی تشکیل شده است و مفاصل، پیچ و مهره ها یا پرچ ها معمولا بین قطعات یا اجزای اتصال برقرار می شوند. از لحاظ وزن و ساخت ساده آن، به طور گسترده ای در کارخانه های بزرگ، استادیوم ها، فوق العاده بالا و دیگر زمینه ها استفاده می شود.

فولاد با استحکام بالا، وزن سبک، استحکام کلی و قابلیت شکل پذیری قوی مشخص شده است. بنابراين، آن را به خصوص برای ساختن ساختمان های بزرگ و فوق العاده بالا و فوق العاده سنگین مناسب است. ماده همگن و ایزوتروپیک است و یک الاستومر ایده آل است. این بیشتر منطبق با مفروضات اساسی مکانیک مهندسی عمومی است. ماده دارای پلاستیسیته و چقرمگی خوب است، می تواند تغییر شکل بزرگی داشته باشد، می تواند بار پویایی خوبی را تحمل کند. دوره ساخت کوتاه است درجه صنعتی شدن آن بالا است و می تواند تولید تخصصی با درجه بندی بالا را انجام دهد. سازه های فولادی برای فولادهای با مقاومت بالا مورد بررسی قرار می گیرند که به طور قابل توجهی افزایش مقاومت نقطه عملکرد را افزایش می دهد. علاوه بر این، انواع جدیدی از فولاد مانند H-beams (همچنین به عنوان فولادهای فولادی گسترده شناخته می شود) و فولاد T-shaped و ورق فولادی پروفایل مورد نیاز برای ساخت سازه های بزرگ و نیاز به ساختمان های فوق العاده بالا است.

علاوه بر این، سیستم ساختمانی فولادی نازک حرارتی وجود ندارد، ساختمان خود صرفه جویی در انرژی نیست. این فن آوری حل مساله سرما و پل داغ ساختمان با مفصل های هوشمندانه را دارد. ساختار کمربند کوچک اجازه می دهد تا کابل و لوله های آب بالا و پایین به عبور از دیوار، ساخت و ساز دکوراسیون مناسب است.

هنگامی که ساختار فولادی نیز آسیب دیده است، باید راه حل فوری برای این مشکل را پیدا کنیم. عوامل اصلی که آسیب ساختار فولاد در شبکه ساخت و ساز فولاد را تشریح می کند عبارتند از: 1) با توجه به تغییر بار، سرویس اضافه کاری، تغییرات مشخصات و روش ها، که منجر به عدم توانایی ساختار سازه ای می شود؛ 2) اجزای تغییر شکل، تحریف، معلولیت، افسردگی و غیره به علت حوادث مختلف، منجر به ضعف بخش عضو، پیچش عضو، ترک خوردگی مفصل و غیره؛ 3) تغییر شکل یا ترک خوردگی عضو یا مفصل تحت اختلاف دما؛ 4) به علت مواد شیمیایی خوردگی ناشی از خوردگی و خوردگی الکتروشیمیایی بخشی از ساختار سازه های فولادی را برای تضعیف ایجاد می کند؛ 5) دیگران شامل طراحی، تولید، خطاهای ساخت و ساز و نقض استفاده و عملیات در طول سرویس می باشد.

سه روش اصلی فنی برای تقویت سازه های فولادی وجود دارد: 1) روش تقویت: تقویت فولاد بخشی یا طول طول عضو و پیوستن به آنها برای همسو کردن آنها؛ 2) نمودار محاسبات را تغییر دهید: اضافه کردن پشتیبانی اضافی، تنظیم توزیع بار، کاهش سطح نیروی داخلی، اعمال فشار به صورت غیرمستقیم، کاهش فشار استرس را کاهش دهید. 3) روش کابل پیشساخته: از کابل های با مقاومت بالا برای تقویت اتصال ضعیف ساختاری یا بهبود ظرفیت تحمل، سختی و پایداری ساختار استفاده کنید.