هنگامی که سازه فولادی تقویت می شود، باید مناسب ترین روش با توجه به شرایط مختلف انتخاب شود.تنها از این طریق می توان تأثیر واقعی اقتصاد و ایمنی را به دست آورد.امروز به معرفی روش های مقاوم سازی ساختمان های اسکلت فلزی می پردازیم.

1. روش تقویت بتن جایگزین:

روش تقویت بتن جایگزین در پروژه مقاوم سازی ساختمان سازه های فولادی، جایگزینی مواد اولیه بتن با مقاومت فشاری بالا و شکل پذیری خوب برای مقاومت فشاری پایین ساختمان اصلی و مواد اولیه پیش ساخته با شکل پذیری ضعیف است که می تواند مقاومت فشاری کلی را نسبتاً بهبود بخشد. استحکام ساختمان، سختی خمشی و ظرفیت تحمل بار.زمینه کاربرد: قسمتی از سازه را تقویت کنید که مقاومت بتن در ناحیه تنش جزء پیش ساخته بارگذاری اندکی کمتر باشد و یا دارای نواقص جدی تری باشد.مزایای این روش عبارتند از: تکنولوژی پردازش ساده، فضای اشغال شده کوچک و هزینه پروژه کمتر است.عیب این روش طولانی تر بودن زمان پردازش است.

2. روش تقویت سازه با مقطع بزرگ:

با توجه به شرایط خاص سازه و تکیه گاه اصلی ساختمان، یک لایه دیگر از سازه بتنی ریخته‌گری شده در محل را در ناحیه تنش یا ناحیه تنش اضافه کنید.مناسب برای تقویت سازه ای تیرها، دال ها، ستون ها، دیوارها و سازه های عمومی بتنی.مزایای این روش عمدتاً در موارد زیر آشکار می شود: ساخت ساده، دامنه کاربرد گسترده و تطبیق پذیری قوی.عیوب عمدتاً در موارد زیر ظاهر می شود: زمان طولانی ساخت و ساز، زمان چرخه نگهداری طولانی مدت و انبساط مقطعی تأثیر خاصی بر ظاهر سازه دارد.

3. روش تقویت سازه های فولادی پیش تنیده اضافی:

از فولاد ساختمانی یا فولاد کانالی با چقرمگی بالا برای افزودن میله های پشتیبان فولادی پیش تنیده یا میله های نگهدارنده به اجزای پیش ساخته سازه تقویت شده استفاده کنید.پس از آزادسازی میلگردهای فولادی پیش تنیده، می تواند باعث شکنندگی سازه، تغییرات در کاربرد پروژه های جدید و سایر تفاوت ها شود.وقوع فاجعه یا وقوع حوادث، چشم انداز بازار خوبی را برای پروژه مقاوم سازی ساختمان ایجاد کرده است.از آنجایی که میله های تکیه گاه بیرونی و قطعات محصور از یکدیگر پشتیبانی می کنند، از شرایط پیش تنیدگی قطعات پیش ساخته محصور خلاص می شوند و ویژگی های تکیه گاه مقطع اولیه برای بهبود ساختار تغییر می کنند.ظرفیت باربری و سفتی خمشی سیستم مدیریت پس از تقویت.