سازه ای که عمدتا از فولاد ساخته شده است یکی از انواع اصلی سازه های ساختمانی است. این فولاد به دلیل استحکام ، وزن سبک و استحکام بالا مشخص می شود ، بنابراین به ویژه برای ساخت ساختمان های بزرگ و فوق العاده بلند و فوق العاده سنگین مناسب است. مواد یکدست و ایزوتروپیک بوده و یک الاستومر ایده آل است ، که مطابق با مهندسی عمومی است. مفروضات اساسی مکانیک؛ انعطاف پذیری خوب و مقاومت بالا ، تغییر شکل بزرگ ، بار پویا خوب. درجه بالای صنعتی شدن ، درجه مکانیزاسیون بالا؛ پردازش حرفه ای ، راندمان بالا ، مقاومت در برابر هوای خوب بنابراین می توان از آن برای ساخت مخازن بنزین ، مخازن نفتی و ترانسفورماتور استفاده کرد. نقطه ضعف آن مقاومت در برابر آتش و مقاومت در برابر خوردگی است. عمدتاً برای اسکلت باربری کارگاه سنگین ، ساختار نیروگاه ، ساختار پوسته و پوسته ، برج برج تلویزیون و مستس ، پل و آشیانه و سایر سازه های دارای دهانه بزرگ ، ساختمانهای مرتفع و فوق العاده بلند استفاده می شود. در آینده باید سازه های فولادی برای فولادهای با استحکام بالا مورد مطالعه قرار گیرد که باعث افزایش مقاومت نقطه بازده می شود. علاوه بر این ، انواع جدید فولادها ، مانند پرتوهای H (همچنین به فولادهای فلنج پهن) نیز شناخته می شود و فولادهای T شکل و صفحه های فولادی دارای پروفیل ، برای جای دادن به سازه های با دهانه بزرگ لازم است. و نیاز به ساختمانهای فوق العاده مرتفع.
